ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

ΔΕ ΘΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Την προηγούμενη εβδομάδα συντελέστηκε άλλο ένα εργοδοτικό έγκλημα που έρχεται να προστεθεί στα δεκάδες που μετράει η εργατική τάξη, αυτή τη  φορά στο κτήριο του Αγίου Στεφάνου.

Συνάδελφος, 33 χρονών μάνα με 2 παιδιά,  ύστερα από έντονη συνομιλία με συνδρομητή, αισθάνθηκε δυσφορία και αντί να καλέσουν το ΕΚΑΒ και να την πάνε στο νοσοκομείο, το ανειδίκευτο προσωπικό (ιατρικός επισκέπτης) σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον γιατρό «γνωμάτευσαν» ότι πρόκειται για κρίση πανικού και έδωσαν ηρεμιστικό χάπι στη συνάδελφο και την έστειλαν σπίτι. Η συνάδελφος είχε υποστεί εγκεφαλικό, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να μην έχει επανέλθει ακόμα.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ – ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Η κατάσταση στην E Value και συνολικότερα στον Όμιλο ΟΤΕ έχει φτάσει στο απροχώρητο. Η πίεση, η εντατικοποίηση, η στοχοθεσία, η αξιολόγηση δημιουργούν ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω από τον κάθε συνάδελφο. Την ώρα που δουλεύουμε, που εξυπηρετούμε σκεφτόμαστε χίλια δυο ζητήματα που την επόμενη στιγμή θα αξιολογηθούμε αν είπαμε ή αν δεν είπαμε. Ταυτόχρονα ο όγκος των κλήσεων που διαχειριζόμαστε επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε οι εργαζόμενοι με τους χαμηλούς μισθούς, με τα διαλυμένα δικαιώματα σε κάθε τομέα, δημιουργεί ακόμα πιο δύσκολες συνθήκες. Δεκάδες είναι οι κρίσεις πανικού, τα κλάματα, οι λιποθυμίες, μέχρι που φτάσαμε και στα εγκεφαλικά.

Η ευθύνη για όλα αυτά βαραίνει αποκλειστικά και μόνο την εργοδοσία. Είναι αυτή υπεύθυνη που δεν υπάρχει έμπειρο ιατρικό προσωπικό ανά βάρδια στους χώρους δουλειάς. Είναι αυτή υπεύθυνη γιατί μας τεντώνουν για να πιάσουν τους στόχους τους και τα αυξάνουν τα πολυπόθητα κέρδη τους, αδιαφορώντας για την υγεία μας και την ασφάλεια μας. Έχουν φτάσει σε σημείο να μας λένε ότι έχουμε και προδιάθεση όταν συμβαίνει κάτι μέσα στο χώρο δουλειάς.

Αναρωτιόμαστε:

1. Γιατί δεν κλήθηκε το ΕΚΑΒ αμέσως;
2. Γιατί έγινε «γνωμάτευση» μέσω τηλεφώνου;
3. Γιατί δεν υπάρχει ειδικευμένος γιατρός στον χώρο εργασίας;
4. Γιατί μοιράζουν τα ηρεμιστικά σαν καραμέλες στα τηλεφωνικά κέντρα, ακόμα και όταν έχουμε έναν πονοκέφαλο;
5. Με ποια δικαιοδοσία δίνονται από ανειδίκευτο «ιατρικό» προσωπικό τα ηρεμιστικά (ZANAX, LEXOTANIL κτλ)

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΜΑΣ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Μέρα με τη μέρα αυξάνονται τα εργατικά ατυχήματα μέσα στους χώρους  δουλειάς και η αιτία είναι συγκεκριμένη. Βαρύτατες ευθύνες φέρουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις που με τους νόμους τους στρώνουν έδαφος στους εργοδότες να αλωνίζουν αδέσποτοι. Το πλέγμα που αφορά την υγεία και την  ασφάλεια σε κάθε χώρο δουλειάς έχει αδυνατήσει τόσο πολύ, που πλέον ο εργαζόμενος δεν προστατεύεται. Από την εργοδοσία θεωρείται κόστος!

Χρειάζεται τώρα ενιαία και μαζικά να δώσουμε απάντηση στην εργοδοσία ότι δε θα θυσιάσουμε τη ζωή μας για τα κέρδη τους. Χρειάζεται τώρα να παλέψουμε για μέτρα υγείας και ασφάλειας μέσα στους χώρους δουλειάς ώστε να πηγαίνουμε και να φεύγουμε υγιείς από τον χώρο δουλειάς.

Την Κυριακή 20 Οκτώβρη στη Γενική Συνέλευση του σωματείου μας, καταλήξαμε σε ένα σχέδιο Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Σχέδιο που εκτός από το μισθό καθορίζει και τις συνθήκες μέσα στις οποίες εργαζόμαστε. Με αυτή την σύμβαση ενιαία οι εργαζόμενοι να απαιτήσουμε μέτρα που να διασφαλίζουν ότι θα γυρνάμε σπίτια μας αρτιμελείς σωματικά και ψυχολογικά. Οι ζωές μας δεν είναι παιχνίδι για τα κέρδη τους.

Απαιτούμε:

• Η εργοδοσία να καλύψει όλα τα ιατρικά έξοδα της συναδέλφου για όσο καιρό χρειαστεί.
• Την πρόσληψη έμπειρου ιατρικού προσωπικού
• Γιατρό εργασίας για ΟΛΕΣ τις βάρδιες
• Να αποσυρθούν τώρα όλα τα ηρεμιστικά από τους χώρους δουλειάς. Οι εργαζόμενοι δεν μπαίνουμε σε καταστολή.
• Να σταματήσει τώρα η πίεση, η εντατικοποίηση και η αξιολόγηση.