ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΜΑΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΣΤΟ ΩΡΑΡΙΟ, ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΓΙΕΣ
ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 6/4

Επειδή φοβούνται τον οργανωμένο αγώνα προσπαθούν να μας κάνουν να σταματήσουμε να διεκδικούμε, είτε με κούφιες υποσχέσεις, όπως όταν λένε ότι το μέτρο για τη δουλειά στα Σάββατα και τις αργίες είναι δήθεν προαιρετικά άρα δε χρειάζονται οι κινητοποιήσεις, είτε με το βούρδουλα μέσα από την τρομοκρατία και τον αυταρχισμό. Το τελευταίο έγινε στην παράσταση διαμαρτυρίας στο κτίριο όπου η εργοδοτικός αυταρχισμός έδωσε ρέστα: συγκεκριμένα η διοίκηση του σωματείου παρεμποδίστηκε να μπει μέσα στο κτίριο για να ενημερώσει με ανακοινώσεις τους εργαζόμενους για όσα συμβαίνουν, ενώ μάλιστα η υπάλληλος της εταιρείας security του κτιρίου ανέλαβε το ρόλο του χαφιέ για λογαριασμό της εργοδοσίας αφού τραβούσε φωτογραφίες με τα πρόσωπα των εργαζόμενων εν μέσω της κινητοποίησης!

Ο λόγος που έγινε αυτή η επίθεση είναι γιατί, προκειμένου η εργοδοσία να περάσει την υποχρεωτικότητα της επιμήκυνσης των εργάσιμων ημερών και του ωραρίου, αλλά και για να διατηρήσει τις ήδη απαράδεκτες συνθήκες δουλειάς, με την εντατικοποίηση, την επιβολή αναπλήρωσης σε περίπτωση διακοπής ρεύματος ή ιντερνετ σε όσους τηλεργάζονται, την εξακολουθούμενη άρνηση να εγκριθούν άδειες που αιτούνται οι εργαζόμενοι, απαιτείται να μας έχουν απομονωμένους και φοβισμένους. Ονειρεύονται να αποκοπεί το σωματείο μας από τους εργαζόμενους, να μη μπορεί να τους μιλήσει για όλα αυτά τα προβλήματα, να τους δώσει την ανακοίνωση, να συντονίσει την πάλη μας. Ξέρουν ότι η δύναμή μας σφυρηλατείται μέσα από το σωματείο μας, γιατί παλεύει για την οργάνωση του αγώνα μας. Χτυπούν τη δράση του για να χτυπήσουν τον αγώνα και τις διεκδικήσεις μας.

Στο χτύπημα των αγώνων ποντάρουν όλοι οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους. Δεν είναι τυχαίο αυτό που έγινε στο κτίριο Γαλατσίου. Αυτή τη στιγμή κυβέρνηση, εργοδότες και τα παπαγαλάκια τους σπέρνουν παντού τη λογική ότι τώρα δεν είναι ώρα για αγώνες, είναι ώρα για εθνική ομοψυχία απέναντι στον πόλεμο, τη στιγμή που η χώρα μας εμπλέκεται στον πόλεμο στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ για την κερδοφορία των ντόπιων μονοπωλιακών ομίλων. Θέλουν να σβήσουν τους αγώνες από το χάρτη για να δεχτούμε να συμμετέχουμε στον πόλεμο για τα συμφέροντα των λίγων και να ξεχάσουμε τα δικά μας ταξικά συμφέροντα, που είναι η ειρήνη μεταξύ των λαών, το κλείσιμο των νατοϊκών βάσεων και η απεμπλοκή της χώρας μας από τους ανταγωνισμούς, τα εργασιακά μας δικαιώματα με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στο ύψος των σύγχρονων αναγκών μας. Αυτή τη σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς θέλει να εφαρμόσει και η εργοδοσία της Cosmote e-Value.

Ταυτόχρονα οι εργοδότες κάνουν πράξη τους αντεργατικούς νόμους που πέρασαν το προηγούμενο διάστημα απέναντι στα σωματεία και τους αγώνες μας. Ο νόμος Χατζηδάκη προβλέπει το χτύπημα των σωματείων, με το ηλεκτρονικό φακέλωμα συνδικαλιστών, των μελών των σωματείων, χτυπά ωμά την προκήρυξη απεργίας αλλά και τη λειτουργία των σωματείων, αφού προωθεί τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες με το πάτημα ενός κουμπιού από τον καναπέ χωρίς την παρουσία όλων μας στη γενική συνέλευση, τη συλλογική συζήτηση, τους συναδελφικούς δεσμούς μεταξύ μας απ’ τους οποίους παίρνουμε δύναμη και κουράγιο για να αντέχουμε στον πόλεμο των εργοδοτών.

Το σωματείο μας από την αρχή αρνήθηκε να εφαρμόσει το νόμο Χατζηδάκη δίνοντας τα στοιχεία των μελών του στο μητρώο του κράτους (ΓΕΜΗΣΟΕ) και καλούμε σε συμμετοχή στη στάση εργασίας 29/3, μέρα που εκδικάζεται η προσφυγή του Εργατικό Κέντρο Αθήνας, απαιτώντας να μην εφαρμοστεί το ηλεκτρονικό μητρώο. Τέτοιοι νόμοι στρώνουν το έδαφος και ενώνονται με τον αυταρχισμό της εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς, όπως στο κτίριο Γαλατσίου, και με κάθε είδους προσπάθεια παρέμβασης για να μας διασπούν, να μας απογοητεύουν και να μας απομακρύνουν από τον οργανωμένο αγώνα προκειμένου να περνάνε ανεμπόδιστα οι ανατροπές σε δικαιώματα για την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Διεκδικούμε:
• Να σταματήσουν οι μονομερείς μεταβολές του ωραρίου εργασίας. Να υπάρχει σταθερός προγραμματισμός.
• Να κατοχυρωθούν τα δύο συνεχόμενα ρεπό ανά πέντε μέρες εργασίας, ως όρο για την ανάπαυσή μας.
• Η αλλαγή βαρδιών να γίνεται μετά από ρεπό ως όρο για την προστασία του οργανισμού μας, για την προστασία της μητρότητας και της προσωπικής και οικογενειακής μας ζωής.
• Να σταματήσουν οι πιέσεις για αναπλήρωση του ωραρίου σε όσους δουλεύουν με τηλεργασία κατά τη διακοπή ρεύματος ή ιντερνετ. Δεν αποδεχόμαστε να επωμιστούμε την ευθύνη για τις συνθήκες δουλειάς μέσα στα σπίτια μας. Για όσο ισχύει η τηλεργασία να αναλάβει το κόστος της η εργοδοσία.
• Όχι στην κατάργηση της Κυριακής αργίας
• Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να κατοχυρώνει όλα τα παραπάνω, σταθερή δουλειά με δικαιώματα και αυξήσεις στους μισθούς