ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 19/3 9.30Π.Μ ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ
ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Χαιρετίζουμε την αποφασιστικότητα των συναδέλφων μας στο έργο της ΔΕΗ να μη δεχτούν να δουλεύουν με δυσμενέστερους όρους από αυτούς που δουλεύουν ήδη, με επιμήκυνση του εργάσιμου χρόνου καθημερινά και των εργάσιμων ημερών τα Σάββατα και τις αργίες. Οι συνάδελφοί μας έκαναν αυτό που αρμόζει μπροστά σε μια νέα επίθεση από την εργοδοσία: αντέδρασαν ενωμένοι μαζί με το σωματείο μας και πέτυχαν να αναδιπλωθεί η εργοδοσία -προσωρινά- και να ανακαλέσει την υποχρεωτικότητα για τη δουλειά τα Σάββατα και τις αργίες.

Υπενθυμίζουμε ότι η εργοδοσία σε αυτό το τμήμα επιδιώκει να επεκτείνει υποχρεωτικά το ωράριο εργασίας κατά 2 ώρες καθημερινά μέχρι τις 23.00, να επιβάλει τη δουλειά τα Σάββατα και στις αργίες. Για να μας πείσει να δεχτούμε αυτή την αλλαγή, πατώντας στο έδαφος των μισθών πείνας που παίρνουμε ως επινοικιαζόμενοι χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, μας χτυπάει εκεί που πονάμε: ότι μέσα από την υποχρεωτικότητα θα παίρνουμε την προσαύξηση των αργιών και των Σαββάτων ως 6η μέρα δουλειάς -το τελευταίο βέβαια προσωρινό και επίφοβο γιατί αν ισχύσει η υποχρεωτικότητα τα Σάββατα θα σταματήσουν να πληρώνονται υπερωριακά. Όσο για τις αργίες, ξέρουμε ότι πρόκειται για τις λιγοστές μέρες μέσα στο χρόνο που ξεκουραζόμαστε και είναι μέρες αφιερωμένες στην οικογενειακή και προσωπική μας ζωή.

Δεν μπαίνουμε στο ψευτοδίλημμα αν θα κρεμαστούμε με το σχοινί ή με το λουρί για να κερδίζουν οι εργοδότες. Δεν θα βάλουμε στο ζύγι αν έχουμε περισσότερο ανάγκη την ξεκούρασή μας ως όρο για την υγείας μας, το χρόνο για την οικογένειά μας, ή παραπάνω φτηνά, κακοπληρωμένα και ‘’ματωμένα’’ μεροκάματα για να βγάλουμε το μήνα και να βουλώσουμε τρύπες. Μας αξίζουν πολύ περισσότερα και θα τα διεκδικήσουμε ενωμένοι.

Τα τελευταία σχέδια της εργοδοσίας για την επέκταση του εργάσιμου χρόνου ήρθαν σαν συνέχεια της επίθεσης που βιώνει και το συγκεκριμένο τμήμα όλο το προηγούμενο διάστημα, με την άρνηση της εργοδοσίας κατ΄ εξακολούθηση να εγκρίνει κανονικές άδειες με τη δικαιολογία του όγκου δουλειάς, με τις πιέσεις για αναπλήρωση του ωραρίου για όποιον έχει διακοπή ρεύματος ή ίντερνετ στην τηλεργασία, λες και φταίμε εμείς αν κοπεί το ρεύμα και το ίντερνετ, και γενικότερα με τον αυταρχισμό που εντείνεται στους συναδέλφους μας για να δεχτούν να δουλεύουν με τέτοιους άθλιους όρους και να μη σηκώνουν κεφάλι. Όλα αυτά στον ένα ή στον άλλο βαθμό υπάρχουν και προωθούνται σε όλη την Cosmote e-Value όπου το επιτάσσουν οι στόχοι και η κερδοφορία της εταιρίας και μας αφορούν όλους.

Ξέρουμε ότι η ένταση της επίθεσης που βιώνουμε συνολικά στα δικαιώματά έχει όνομα και χρώμα. Λέγεται κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και συγκροτημένων δικαιωμάτων που έχουν ψηφίσει και στηρίξει όλες οι κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από τους μνημονικούς και άλλους αντεργατικούς νόμους. Λέγεται επινοικιαζόμενη εργασία και ευελιξία στην απασχόληση που εφευρέθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση για λογαριασμό των εργοδοτών και όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά στηρίζουν. Λέγεται νόμος Χατζηδάκη που έχει ως διάταξή του τη δουλειά στις αργίες και ανοίγει το φως στους εργοδότες για μεγαλύτερη επίθεση στον εργάσιμο χρόνο.

Τα εγκλήματα που γίνονται χρόνια τώρα στα εργατικά δικαιώματα και εντείνονται στο όνομα της ανάπτυξης, έχουν από τη φύση τους πολιτική αιτία. Έχουν στο επίκεντρό τους την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων που προϋποθέτει το συνεχές ξήλωμα δικαιωμάτων και την ένταση της εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς. Οι επιδιώξεις της εργοδοσίας στο έργο της ΔΕΗ πατάνε σε όλα αυτά τα διαχρονικά εγκλήματα και γι΄ αυτό η πάλη μας πρέπει να στρέφεται συνολικά απέναντι σε αυτή την πολιτική που τα διαπράττει για λογαριασμό των εργοδοτών.

Τις ίδιες αιτίες έχει και ο πόλεμος στην Ουκρανία ως αποτέλεσμα των ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και Ρωσίας. Όπως πριν τον πόλεμο τα μονοπώλια ξεζούμιζαν τους Ουκρανούς εργαζόμενους για την κερδοφορία τους, έτσι και τώρα που τα μεγάλα συμφέροντα το επιτάσσουν, ο ουκρανικός λαός γνωρίζει τον πόλεμο και την προσφυγιά για να βγαίνουν κερδισμένοι οι ρωσικοί, αμερικανοευρωπαϊκοί και ουκρανικοί μονοπωλιακοί όμιλοι.

Αυτό σημαίνει ότι η πάλη μας για κάθε ζήτημα πρέπει να στρέφεται απέναντι στις αιτίες αυτές που τσακίζουν τους εργαζόμενους, είτε μέσα από την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα είτε μέσα από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η πάλη για σύγχρονα δικαιώματα πάει μαζί με την πάλη για την ειρήνη, για να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων και να κλείσουν οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις που μας καθιστούν στόχο αντιποίνων.

Τώρα να δυναμώσει ο αγώνας για την ανατροπή συνολικά των αντεργατικών νόμων. Για κατοχύρωση και επαναφορά Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να κατοχυρώνει μισθό με πραγματικές αυξήσεις, τριετίες και επιδόματα, σταθερό ωράριο εργασίας 7ωρο- 5ήμερο – 35ωρο, ελεύθερο χρόνο και άδειες, σταθερές βάρδιες, προστασία της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού, υγεία και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, προστασία από την εντατικοποίηση της δουλειάς και τις απολύσεις. Μέσα από έναν τέτοιο προσανατολισμό του αγώνα μας μπορούμε να βάζουμε στον πάγο τις εργοδοτικές επιδιώξεις κάθε είδους. Και σε αυτό τον αγώνα αξίζει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ: Να μην τολμήσει η εργοδοσία να εφαρμόσει την υποχρεωτικότητα στην επιμήκυνση του ωραρίου μέχρι 23.00, τα Σάββατα και τις αργίες. Να δοθούν όλες οι χρωστούμενες άδειες στους συναδέλφους μας και να σταματήσει το καθεστώς υπονόμευσης των αδειών. Οι άδειες είναι κατακτημένο ΔΙΚΑΙΩΜΑ και δεν το παζαρεύουμε με κανέναν.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

-Να σταματήσουν οι μονομερείς μεταβολές του ωραρίου εργασίας.

-Να σταματήσουν οι πιέσεις για αναπλήρωση του ωραρίου σε όσους δουλεύουν με τηλεργασία κατά τη διακοπή ρεύματος και ίντερνετ. Δεν αποδεχόμαστε να επωμιστούμε την ευθύνη για τις συνθήκες δουλειάς μέσα στα σπίτια μας. Για όσο ισχύει η τηλεργασία να αναλάβει το κόστος της η εργοδοσία.

-Να σταματήσει η εντατικοποίηση. Προσλήψεις προσωπικού ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες και να δουλεύουμε ανθρώπινα.

-Να μεσολαβεί χρόνος ξεκούρασης ανάμεσα στις βάρδιες. Να υπάρχει σταθερός προγραμματισμός.

-Να κατοχυρωθούν τα δύο συνεχόμενα ρεπό ανά πέντε μέρες εργασίας, ως όρο για την ανάπαυσή μας.

-Η αλλαγή βαρδιών να γίνεται μετά από ρεπό ως όρο για την προστασία του οργανισμού μας, για την προστασία της μητρότητας και της προσωπικής και οικογενειακής μας ζωής.

-Όχι στην κατάργηση της Κυριακής αργίας

Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να κατοχυρώνει όλα τα παραπάνω, σταθερή δουλειά με δικαιώματα και αυξήσεις στους μισθούς.