NΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ – ΕΚΤΡΩΜΑ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΣΥΡΙΖΑ/ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ
3 ΙΟΥΝΗ ΝΕΚΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ – ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Την Κυριακή 30 Μαΐου το σωματείο μας προχώρησε σε σύσκεψη για τις εξελίξεις σε σχέση με το νομοσχέδιο έκτρωμα για τα εργασιακά που επιδιώκει να φέρει η κυβέρνηση. Στο επίκεντρο της συζήτησης μπήκε το πως το νομοσχέδιο επηρεάζει το σύνολο της ζωή μας, κάνοντάς μας διαθέσιμους 24 ώρες το 24ώρο «προσαρμοσμένους» στα εκάστοτε σχέδια των εργοδοτών για ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία.

Τα παραδείγματα από τους χώρους μας αρκετά: εδώ και μήνες η εργοδοσία με πρόσχημα την πανδημία αξιοποίησε την τηλεργασία ρίχνοντας όλα τα βάρη στις πλάτες μας. Οι πιέσεις να «μπούμε» λίγο πιο νωρίς για δουλειά ή να συμπληρώσουμε με λίγη ώρα παραπάνω, οι «μαύρες» υπερωρίες ακόμα και πέραν του 8ώρου δίνουν και παίρνουν με συναδέλφους να προσπαθούν και εκτός του κανονικού ωραρίου να πιάσουν τους στόχους, η μόνιμη διαμάχη για τον ενεργό και ανενεργό χρόνο (πχ διάρκεια μεταξύ των κλήσεων, log in – log out, διάλειμμα κτλ) είναι καθεστώς. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των σπαστών ωραρίων στο τμήμα της εξυπηρέτησης πελατών, που προσπάθησε να περάσει η διοίκηση στην αρχή της πανδημίας, μέτρο που πάρθηκε αμέσως πίσω ύστερα από την αντίδραση των ίδιων των συναδέλφων και του σωματείου μας. Η πίεση, η εντατικοποίηση, η τρομοκρατία με την απειλή της απόλυσης να κρέμεται πάνω από το κεφάλι μας, είναι καθημερινό φαινόμενο.

Μέσα από τη συζήτηση έγινε φανερό ότι το νομοσχέδιο έρχεται να ικανοποιήσει τις επιδιώξεις των εργοδοτών. Όλα τα παραπάνω που βιώνουμε οι εργαζόμενοι το προηγούμενο διάστημα και στην E Value, τις επιδιώξεις αυτές της εργοδοσίας, έρχεται η κυβέρνηση να τα κάνει νόμο: σπαστά ωράρια, δουλειά την Κυριακή ή όποτε εξυπηρετεί το έργο, μονιμοποίηση της τηλεργασίας, 10ώρη δουλειά που για πρώτη φορά δε θα πληρώνεται αλλά θα παίρνουμε ρεπό, ενώ όλα αυτά θα καταγράφονται στην ψηφιακή κάρτα.

Νομοσχέδιο – συνέχεια των προηγούμενων αντεργατικών νόμων των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ, που βάθυναν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τους μισθούς των 400€ και 500€, την διάλυση των Συλλογικών Σχέσεων Εργασίας, τη σύνδεση του μισθού με την παραγωγή, την διάλυση όποιων ελεγκτικών μηχανισμών υπήρχαν.

Κοινή προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων ήταν το περαιτέρω χτύπημα στα σωματεία μας και στο δικαίωμα των εργαζομένων να απεργούμε και να παλεύουμε για την βελτίωση των όρων και των συνθηκών της δουλειάς μας και της ζωής μας συνολικότερα. Τώρα με το νομοσχέδιο δημιουργείται ένας ασφυκτικός κλοιός που καθιστά την απεργία αδύνατη. Επιβάλλεται η ηλεκτρονική ψηφοφορία, το ηλεκτρονικό μητρώο, ενώ η περιφρούρηση της απεργίας, δηλαδή οι εργαζόμενοι να βρίσκονται έξω από την πόρτα της επιχείρησης την ημέρα της απεργίας, να συζητούν, να ανταλλάσσουν απόψεις αποτελεί «ποινικό αδίκημα». Επιπλέον, νομιμοποιεί την απεργοσπασία υπό τον μανδύα της κοινής ωφέλειας της επιχείρησης και του ελάχιστου προσωπικού ασφάλειας με αύξηση στο 33%.

Στη σύσκεψη καταδικάστηκε η στάση της πλειοψηφίας της ΟΜΕ – ΟΤΕ αλλά και της ΓΣΕΕ όπου οι μεν ακόμα δεν έχουν «διαβάσει» το νομοσχέδιο και οι δε, βρίσκουν θετικά στοιχεία. Γυρίζουμε την πλάτη σε αυτές τις δυνάμεις που με την στάση τους γίνονται στηρίγματα της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων της. Αρκετά. Ορθώνουμε το ανάστημά μας.

Απαντάμε μαζικά, συλλογικά μέσα από το σωματείο μας απέναντι στον πόλεμο που μας κήρυξαν εργοδοσία, κυβέρνηση και κεφάλαιο. Απαντάμε με απεργία στις 3 Ιούνη στο αντεργατικό νομοσχέδιο που έγινε κατά παραγγελία του ΣΕΒ και των εργοδοτών. ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ. Το νομοσχέδιο αποτελεί μια αντιδραστική τομή για το σύνολο της ζωής των εργαζομένων αφού μας κάνει διαθέσιμους για όσο από όπου και όταν το θέλουν οι εργοδότες, μας γυρνάει 100 χρόνια πίσω. Οι δυνάμεις που μας λένε εμείς είμαστε καλά εδώ στον Όμιλο ΟΤΕ και δεν μας αγγίζει το νομοσχέδιο λένε ψέματα, καθώς στις Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας που έχουν υπογραφεί, στις σχέσεις εργασίας που έχουμε οι εργαζόμενοι σε όλες τις επιχειρήσεις του Ομίλου, αποτυπώνονται όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που έχουν ψηφιστεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Η 10ωρη δουλειά, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, οι απλήρωτες υπερωρίες και η γενίκευση της δουλειάς στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μας δεν είναι επιλογή, είναι εκβιασμός.

Εκσυγχρονισμός δεν είναι η προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων, της ζωής μας συνολικότερα, στις ανάγκες του κεφαλαίου. Εκσυγχρονισμός με βάση την παραγωγικότητα της εργασίας και την εξέλιξη της τεχνολογίας είναι η γενική μείωση του εργασίμου χρόνου, η σταθερή δουλειά για όλους , η κατάργηση των ευέλικτων μορφών εργασίας. Η «ατομική επιλογή» του εργαζομένου δεν είναι η ατομική σύμβαση και η δουλειά χωρίς δικαιώματα , ήλιο με ήλιο.

Οι εργαζόμενοι σήμερα έχουμε ανάγκη για καλύτερους μισθούς ώστε να ζούμε ποιοτικότερα και ομορφότερα, για ελεύθερο χρόνο με τις οικογένειες μας, με τα παιδιά μας. Σήμερα έχουμε ανάγκη να ξεκουραζόμαστε, να διασκεδάζουμε, να αξιοποιούμε τις νέες τεχνολογίες για να καλυτερεύσει η ζωή μας. Όλα αυτά σήμερα είναι εφικτά. Η μόνη επιλογή μας είναι να διεκδικήσουμε και να αγωνιστούμε. Ν α συναντηθούμε με την συλλογική επιλογή της οργάνωσης στο σωματείο, για γίνουμε πιο δυνατοί συνολικά στην επίθεση της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων της , να παλέψουμε για ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.